เขาว่า...วัดพระธรรมกาย เป็นพุทธพาณิชย์???

คำถาม : จริงหรือไม่ !!! ที่วัดพระธรรมกายเป็นพุทธพาณิชย์  ชอบสอนคนให้ทำบุญเพราะอยากรวยซึ่งมันเป็นกิเลสไม่ใช่การทำบุญ  ชอบหลอกขายบุญเอาศาสนาบังหน้าเพื่อหากิน  ชอบเอานรกมาขู่ เอาสวรรค์มาล่อ เพื่อหลอกให้คนทำบุญเยอะๆ  ถือเป็นการบิดเบือนคำสอนเพื่อหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ???

คำตอบ : จากหลากหลายข้อกล่าวหาที่มีคนบางกลุ่ม (โดยเฉพาะกลุ่มคนที่มีอคติกับวัดพระธรรมกาย)  พยายามตีประเด็นเพื่อบิดเบือนใส่ร้ายในเรื่องการทำบุญของทางวัด  ไม่ว่าจะเป็น

"วัดพระธรรมกายเป็นพุทธพาณิชย์  ชอบหลอกขายบุญ  ชอบสอนคนให้ทำบุญเพราะอยากรวยซึ่งมันเป็นกิเลสไม่ใช่การทำบุญ  ชอบเอาศาสนาบังหน้าเพื่อหากิน  ชอบเอานรกมาขู่เอาสวรรค์มาล่อเพื่อหลอกให้คนทำบุญเยอะๆ  ถือเป็นการบิดเบือนคำสอนเพื่อหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง"   

และอีกสารพัดข้อกล่าวหาที่คนกลุ่มนี้จะคิดได้  

ถามว่า  ในความเป็นจริง!!! วัดพระธรรมกายสอนผิดบิดเบือน  หรือเป็นอย่างที่มีคนกลุ่มนี้กล่าวหาจริงๆ หรือไม่???  ถ้าใครอยากรู้คำตอบที่แท้จริง!!!  โปรดทำใจเป็นกลางๆ แล้วลองอ่านข้อมูลที่กำลังจะบอกกล่าวต่อไปนี้กันดู

ก่อนอื่นต้องขอปฏิเสธว่า ข้อกล่าวหาทั้งหลายทั้งมวลนี้!!!  

วัดพระธรรมกายไม่ได้เป็นอย่างที่ถูกกล่าวหาเลยแม้แต่น้อย  จริงอยู่ที่ทางวัดมีโปรเจคท์งานบุญอยู่อย่างต่อเนื่อง  เหตุก็เป็นเพราะว่า  ทางวัดจำเป็นต้องใช้เงินเพื่องานเผยแผ่พระพุทธศาสนาทั้งในประเทศและต่างประเทศทั่วโลก  อีกทั้งยังต้องใช้เงินเพื่อการก่อสร้างศาสนสถานสำหรับรองรับสาธุชนที่มาแสวงบุญที่วัด  ซึ่งนับวันจะเพิ่มจำนวนมากขึ้นทุกที   

ด้วยเหตุนี้  การระดมทุนเพื่อนำเงินมาใช้ในงานเผยแผ่พระศาสนาจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้  เพราะทุกอย่างบนโลกล้วนมีค่าใช้จ่ายไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ  และในจุดนี้เอง!!! จึงถูกคนบางกลุ่ม (โดยเฉพาะกลุ่มคนที่ไม่เคยมาที่วัดแถมยังมีอคติกับทางวัด)  ตีประเด็นเพื่อให้คนมองว่าวัดพระธรรมกายเป็นพุทธพาณิชย์  ซ้ำร้ายบางคนยังตีประเด็นเรื่องการระดมทุนของทางวัดด้วยใจอคติแบบดิ่งเหวว่า  

"เป็นการแสวงหาผลประโยชน์จากความศรัทธาของสาธุชน  เอาศาสนาบังหน้าเพื่อหากิน"  

ซึ่งจากข้อกล่าวหาที่กล่าวมา  ถ้าใครเข้ามาแสวงบุญที่วัดเป็นประจำ  ก็จะรู้ว่าวัดพระธรรมกายเป็นวัดเผยแผ่เชิงรุกที่เน้นการปฏิบัติธรรม  งานระดมทุนใดๆ ก็เป็นไปเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาทั้งสิ้น

ที่สำคัญ ถึงแม้ทางวัดจะมีวลีชักชวนคนที่มาทำบุญว่า  

"ปิดบัญชีทางโลกเพื่อเปิดบัญชีทางธรรม" 

แต่ทางวัดก็เน้นย้ำสาธุชนที่มาทำบุญที่วัดอยู่ตลอดว่า... 

"ให้สาธุชนทุกคนดำเนินรอยตามการสร้างมหาทานบารมีของพระบรมโพธิสัตว์ รวมถึงเหล่าบัณฑิตในกาลก่อน  คือให้ทำบุญอย่างถูกหลักวิชชา (ซึ่งก็คือทำบุญตามหลักทานสมบัติ 3) 

เพราะเงินแต่ละบาทแต่ละสตางค์ไม่ใช่หากันได้ง่ายๆ  ทำแล้วต้องเกิดความปลื้มปีติใจ  ทำแล้วจิตต้องผ่องใส  ทำแล้วต้องไม่เกิดความเดือดร้อนหรือทำให้เกิดความทุกข์ใจทั้งต่อตัวเองและคนในครอบครัว  

ให้ทำเต็มกำลังเท่าที่ตัวเองสามารถจะทำได้  ไม่ต้องถึงขนาดไปกู้หนี้ยืมสินมาทำบุญ  

ถ้าใครมีกำลังทรัพย์ไม่พอ!!! แต่มีความปรารถนาอยากจะทำบุญมากกว่าทรัพย์ที่ตัวเองมี  ก็ให้ใช้กำลังกายและกำลังใจของเราไปประกอบเหตุสร้างบุญด้วยการออกไปทำหน้าที่กัลยาณมิตร    ชักชวนหมู่ญาติและคนที่เรารู้จักให้มาร่วมบุญสร้างทานบารมีร่วมกันกับเรา"

จากที่กล่าวมาข้างต้น

นี่คือหลักการทำบุญที่วัดพระธรรมกายแนะนำสาธุชนมาโดยตลอด  แต่คนทั่วไปที่ไม่เคยมาวัดอาจไม่เคยได้ยิน   เพราะโดยปกติกลุ่มคนที่มีอคติกับวัดพระธรรมกายมักจะตัดตอนข้อมูลที่เป็นหลักคำสอนสำคัญเหล่านี้ทิ้งไป  จะเหลือก็แต่ประโยคหากินที่ว่า

“ยิ่งบริจาคมาก ยิ่งได้บุญมาก” 

ถึงแม้บางคนจะรู้ทั้งรู้!!! แต่ก็มิวายที่จะนำมาบิดประเด็นให้คนเข้าใจแนวทางการทำบุญของวัดพระธรรมกายแบบผิดๆ  หรือในส่วนของคำว่า “รวย” ที่กลุ่มคนที่มีอคติหรือพวกไม่รู้จริงชอบเอามาตีประเด็น  จริงๆ มันก็แค่คำที่มีความหมายดีๆ คำหนึ่งที่ช่วยเสริมสร้างกำลังใจให้กับสาธุชนที่อุตส่าห์เสียสละทรัพย์มาร่วมบุญกับทางวัด  ยิ่งในภาวะที่เศรษฐกิจฝืดเคืองแบบนี้  เงินแต่ละบาทแต่ละสตางค์ไม่ใช่จะหากันได้ง่ายๆ  ดังนั้น  คำพูดที่ช่วยเสริมสร้างกำลังใจให้คนอยากทำความดี   หรือคำอวยพร (เช่น พระให้พรโยมว่า ขอให้รวย   เป็นต้น)   

จึงถือเป็นสิ่งที่ช่วยเสริมสร้างกำลังใจให้กับคนที่เขาอยากสร้างทานบารมี  ถามว่า  ถ้าไม่ใช้คำว่า “ทำบุญแล้วรวย”  จะให้ใช้คำว่า “ทำบุญแล้วจน” หรือ “ทำบุญแล้วไม่ได้อะไรเลย!!!” อย่างนั้นหรือ ???

และที่สำคัญ คำว่า “รวย” ในที่นี้  ทางวัดมุ่งเน้นให้เป็นไปเพื่อการสั่งสมบุญสร้างบารมี  ไม่ได้มุ่งเน้นให้ทำบุญด้วยจิตที่หวังผลให้รวยแบบเจือกิเลสทางโลกเหมือนอย่างที่คนที่มีอคติกับวัดพระธรรมกาย   หรือคนที่ไม่รู้จริงแต่พยายามอวดรู้ชอบนำมาตีประเด็น   

เพราะฉะนั้น คำว่า “รวย” ของทางวัด  จึงไม่ใช่การเพิ่มกิเลสให้คนที่มาทำบุญเกิดความโลภ  แต่เป็นการตั้งผังชีวิตด้วยผลแห่งทานบารมีที่แต่ละคนสั่งสมเอาไว้   เพราะถ้าเราตั้งใจทำทานอย่างถูกหลักวิชชาจนบุญได้ช่องส่งผลให้เราเป็นผู้ที่มีทรัพย์สมบัติมากมาย (เหมือนอย่างเรื่องราวของมหาทุคตะ)  ก็จะทำให้เส้นทางการสร้างบารมีของเราทั้งในภพชาตินี้และภพชาติต่อๆ ไปสะดวกสบายและง่ายดายยิ่งขึ้น

มาถึงตรงนี้!!! หลายคนคงแปลกใจและรู้สึกสงสัยว่า  ท่ามกลางกระแสโจมตีเกี่ยวกับเรื่องการทำบุญของวัดพระธรรมกาย  แต่ทำไม!!! คนที่เข้าวัดพระธรรมกาย (ซึ่งมีอยู่ทุกระดับชั้น)  ถึงไม่รู้สึกหวั่นไหวและยังคงร่วมกันบริจาคทรัพย์เพื่อร่วมบุญกับทางวัดกันเป็นจำนวนมาก  สาเหตุที่แท้จริงนั้น!!! ไม่ใช่เป็นเพราะพวกเขาถูกล้างสมอง ถูกหลอก หรือคิดเพียงแค่ว่า “บริจาคมากแล้วจะได้บุญมากๆ” แต่อย่างใด   

แท้ที่จริงแล้วเป็นเพราะว่า  สาธุชนทุกคนถูกปลูกฝังให้รักในการสร้างบารมีและหวงแหนพระพุทธศาสนายิ่งกว่าสิ่งอื่นใด  ดังนั้น อะไรก็ตามที่เป็นไปเพื่อการสั่งสมบุญสร้างบารมีและเป็นประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนา  พวกเขาจะทุ่มเททำกันอย่างเต็มที่ชนิดที่เรียกว่า 

“เอาชีวิตเป็นเดิมพัน” กันเลยทีเดียว  นอกจากนี้เมื่อพวกเขาเห็นว่า  วัดเอาเงินที่พวกเขาบริจาคไปทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ให้แก่สังคม ประเทศชาติและพระพุทธศาสนาอย่างมากมาย  พวกเขาจึงยิ่งเต็มใจและรู้สึกปลื้มปีติใจที่ได้มีส่วนในการบริจาคเงินเพื่อสนับสนุนโครงการต่างๆ ของทางวัด   

ดังนั้น  เวลาที่วัดมีโครงการใดๆ ขึ้นมาก็ตาม (เช่น...โครงการอุปสมบทหมู่ 1 แสนรูปทุกหมู่บ้านทั่วไทย ,โครงการตักบาตรพระ 2 ล้านรูปทั่วไทย  เป็นต้น)  รวมถึงมีการก่อสร้างศาสนสถานเพื่อใช้ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาและฟื้นฟูศีลธรรมให้เกิดขึ้นบนโลกใบนี้  สาธุชนเหล่านี้ก็จะให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่เต็มกำลัง

แล้วเมื่อพวกเขานำเงินที่หามาได้ด้วยความยากลำบากจากอาชีพที่สุจริต (ซึ่งเป็นวัตถุบริสุทธิ์)  มาทำบุญด้วยเจตนาบริสุทธิ์  คือ สละความตระหนี่ออกจากใจ  สละทรัพย์เพื่อความเจริญรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนา  ด้วยความเต็มใจ ตั้งใจ และปลื้มปีติใจ  อีกทั้ง ผู้รับก็มีศีลบริสุทธิ์และตัวพวกเขาเองก็ตั้งใจรักษาศีล 5 ศีล 8 ให้บริสุทธิ์ (ซึ่งก็คือ  บุคคลบริสุทธิ์ทั้งผู้ให้และผู้รับ) จึงถือเป็นการทำบุญครบองค์ประกอบแห่งทานสมบัติทั้ง 3 ประการ  อานิสงส์หรือผลบุญที่จะได้รับจึงมีกำลังมาก  เมื่อบุญได้ช่องส่งผลจนทำให้พวกเขามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น  พวกเขาจึงยิ่งเชื่อมั่นและรู้สึกศรัทธาในหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและรักในการทำทานมากยิ่งขึ้น  

แต่อย่างไรก็ตาม!!!

วัดพระธรรมกายมิได้สอนหรือเน้นแค่เรื่องการทำทานแต่เพียงอย่างเดียว  การรักษาศีลและเจริญภาวนาในหลัก “บุญกิริยาวัตถุ 3”  วัดพระธรรมกายก็ให้ความสำคัญไม่แพ้กัน

ดังนั้น  เมื่อที่สุดแห่งเป้าหมายคือพระนิพพานซึ่งยังต้องเดินทางกันอีกยาวไกล  คนที่เป็นลูกศิษย์ของวัดพระธรรมกายจึงมุ่งมั่นและตั้งใจสั่งสมบุญทุกบุญอย่างเต็มที่เต็มกำลัง  เพื่อจะได้เก็บเกี่ยวผลบุญเหล่านี้เป็นเสบียงบุญติดตัวไปสร้างบารมีข้ามภพข้ามชาติจนกว่าจะเข้าสู่พระนิพพาน   

ใครก็ตามที่อ่านมาถึงตรงนี้คงจะเห็นแล้วว่า  คำสอนเรื่องการทำทานของวัดพระธรรมกายล้วนเดินตามหลักคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งสิ้น  ไม่ได้คิดขึ้นมาเองหรือบิดเบือนคำสอนเพื่อหลอกให้คนมาทำบุญอย่างที่กลุ่มคนที่มีอคติกับวัดพระธรรมกายกล่าวหา

สุดท้ายนี้ก่อนจาก!!! ขอถามกลุ่มคนที่มีอคติกับวัดพระธรรมกายกลับสักหน่อยว่า 

“บริจาคมากทำไมต้องมีปัญหาด้วย”

อันที่จริงใครเขาจะบริจาคมาก บริจาคน้อย ก็เงินของเขา  เขาหามาได้เขาก็มีสิทธิ์ใช้โดยชอบธรรมมิใช่หรือ ???

แปลกนะ!!! มีคนตั้งมากมายเอาเงินไปถลุงกับอบายมุข  (เช่น  เอาเงินไปซื้อเหล้า, เอาเงินไปเล่นการพนัน  เป็นต้น) ซึ่งสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นบ่อเกิดของปัญหาครอบครัว  ไล่เรื่อยไปจนถึงปัญหาระดับสังคมและประเทศชาติบ้านเมือง  แต่กลับไม่เห็นจะมีใครออกมาต่อต้านอะไรเลย  แล้วทำไมคนที่ทุ่มเทสร้างบุญสร้างกุศล  ทำความดีเพื่อส่วนรวม  สละปัจจัยส่วนตัวมาทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา  สร้างคนดีให้เกิดขึ้นในสังคม  กลับเป็นประเด็นให้คนบางกลุ่มตั้งคำถาม  พาให้คนในสังคมเกิดความสงสัยและออกมาต่อต้านในการทำความดีของคนที่เข้าวัดซะงั้น   

ไม่คิดไม่แปลก  แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งแปลก!!! 

ทำไมไม่ลองเปิดใจยอมรับการทำความดีของคนอื่นดูบ้าง  ถึงแม้แนวทางอาจจะไม่ใช่ในแบบที่เราคุ้นเคยก็ตาม  แต่ถ้าเรายอมรับในความต่างนั้นสักนิด  ไม่มัวแต่จับผิดหรือมองกันในแง่ร้ายและไม่โจมตีว่าร้ายกัน  สังคมจะสงบสุขขึ้นกว่านี้อีกเยอะเลย